SIEMANACZKO :*

SIEMANECZKO :*
Bardzo,bardzo się za wami stęskniłam i nie mogłam powstrzymać się od napisania tu jakiegoś posta :3 Wiem że pewnie i tak nikt już tu nie zagląda,ale mimo to chciałam się dowiedzieć co u was słychać :) Był ktoś może na dzisiejszym koncercie 1D w Berlinie? ja niestety NIE : c - smutam teraz,bo tak bardzo chciałabym tak być...Zazdroszczę wszystkim Polish Directioners które świetnie bawiły się na koncercie :) Zastanawiam się nad założeniem nowego bloga,gdzie będę dodawać głównie imaginy i ciekawostki o chłopakach.Co wy na to? :) dodatkowo chciałam zaprosić was na mój blog z opowiadaniem,który obecnie prowadzę [LINK] - serdecznie zapraszam,liczę na komentarze ! :)
Pozdrawiam HoranowaN

EPILOG

*4lata później*
      Nie żałuję żadnej decyzji podjętej w moim życiu,wszystko się układa tak,jak marzyłam sobie kiedy byłam 8-latką.Mam kochającego mnie męża,wspaniałą córeczkę która nie długo skończy roczek oraz wspaniałych przyjaciół na których zawsze mogę liczyć.Z dnia na dzień zakochuję się w Niallu jeszcze bardziej,mimo tego że chłopcy nadal wyjeżdżają w trasy koncertowe nie psuje to relacji między nami,wręcz przeciwnie,udowadnia nam to,jak bardzo jesteśmy dla siebie ważni i jak bardzo się potrzebujemy.

-Udało się,mała usnęła-powiedział dumny z siebie Horan
-Nie wierzę,jak udało Ci się ją uśpić? - zapytałam zdziwiona
-Ma się te sposoby - odpowiedział z chytrym uśmieszkiem
-No tak .. - odpowiedziałam
-Wiesz...jesteśmy teraz całkiem sami,możemy robić co tylko chcemy..-blondyn zaczął mnie kusić swoim seksiarskim spojrzeniem,które od zawsze na mnie działa.Chłopak złapał mnie za biodra,i namiętnie pocałował.Usłyszałam dzwonek do drzwi.
-Niall,wiesz że trzeba otworzyć,nie?-powiedziałam nie przerywając pocałunku
-Mhmm,jeszcze chwilkę-odpowiedział.

     Oderwałam się od blondyna,bo wiedziałam że on tego nie zrobi.Ruszyłam w kierunku drzwi,i ujrzałam osiem znanych mi mordek.Przywitałam się z każdym całusem w policzek,zaprosiłam gości do salonu,prosząc o ciszę ponieważ Samanta właśnie usnęła.

-Napijecie się czegoś? - zapytałam
-Nie,dzięki.Usiądź - powiedział Harry
Usiadłam Niallowi na kolana,na co chłopak przyciągnął mnie do siebie lekko całując w głowę.
-Bo chcielibyśmy wam oznajmić że .. - zaczął Zayn
-Że..? - powtórzyłam
-Za osiem miesięcy zostanę ojcem ! - krzyknął dumny mulat
-Serio ?! Zayn,stary gratuluję - Zerrie zaczęła przyjmować gratulacje od wszystkich.
-No,ale to nie koniec niespodzianek-zaczął tajemniczo Hazza
-Bo tak się złożyło,że ja z Harrym już za kilka tygodni zostaniemy mężem i żoną ! - krzyknęła uśmiechnięta Kaja.
- OMG ! Kaja,nawet nie wiesz jak się cieszymy ! - i znowu gratulacje
-Harry,tylko pamiętaj,nie waż się skrzywdzić mojej siostry - Horan pogroził loczkowi
-Dziecko,ślub ? super,ale to nie przebije wiadomości jaką wam zaraz powiem-powiedział Lou patrząc na Eleanor
-Serio? więc to musi być naprawdę coś bombowego - powiedziała Agnes
-Eleanor jest w 5miesiącu ciąży i za 2tygodnie bierzemy ślub! ha,ale z was cienkie pały ! przebiłem! przebiłem ! - radował się Lou,na co każdy wybuchł śmiechem i zaczął składać im gratulacje.
-Nie no poważnie,co wy dziś z tymi dziećmi i ślubami ? - zaczął Liam
-Kiedyś przyjdzie i na ciebie pora - odpowiedział mu Zayn
-Już przyszła - skwitował Liam całując Agnes w policzek
-Cooo ?! serio ?! wy teeż ?! OMG ! Agnes ! nawet nie wiesz jak się cieszę ! - zaczęłam skakać razem z przyjaciółką.

    Nadal zachowywaliśmy się jak nastolatkowie,mimo tego że niedługo każdy z nas zostanie rodzicem,a nie którzy z nas już pełnią tę rolę.Wszyscy ustaliliśmy że urządzimy podwójny ślub Kaii,Harrego oraz Louisa i Eleanor,zaraz po porodach dziewczyn.Byłam strasznie z nich dumna,i do dziś dziękuje Bogu,za szczęście jakie od niego otrzymałam...

_______________________________________________________
Nie mogę uwierzyć że to już koniec,zaraz chyba się popłaczę.Więc najpierw bardzo chciałabym wam podziękować za wszystkie komentarze,wejścia - to naprawdę dodawało mi weny,jednak chciałam tu wyróżnić kilka zajebistych osób,bez których to opowiadanie skończyło by się kilka rozdziałów wcześniej,bez żadnego sensownego zakończenia :
- Magda
- Yeaaah ;3
- Nika Zgłodniała
- Mrs.Horan
-Alex Ola
 Jeszcze raz dziękuje wam za komentowanie każdego rozdziału,jestem wam za to baardzo,bardzo wdzięczna : *
Teraz chciałabym przeprosić za wszystkie błędy itd. mam nadzieje że wybaczacie ; *
No wiec tak właśnie o to historia Neli,Nialla i reszty dobiegła końca :> jeszcze raz bardzo wam za wszystko dziękuje !
HoranowaN 

Rozdział XXV

  Usłyszałam marsz weselny,który oznaczał że czas wejść do kościoła.Tak też zrobiłam.Szłam przez czerwony dywan,prowadzący przed ołtarz, w dłoniach trzymałam wiązankę ślubną.Po moich bokach szły druhnę - Kaja z Agnes,które ubrane były w takie same sukienki.Przy ozdobionym ołtarzu stał Niall,który uśmiechał się odkąd tylko mnie zobaczył. Droga trwała niemiłosiernie długo,wszystkie twarze skierowane były na mnie,wszyscy uśmiechali się do mnie..to było strasznie krępujące,chciałam znaleźć się już u boku Nialla,i mieć to wszystko za sobą.Spojrzałam na moją mamę,uśmiechała się do mnie,jednak wiedziałam że ma ochotę się rozpłakać.Nie dziwię się jej,w końcu traci swoją ukochaną córeczkę.Na moje szczęście doszliśmy już do ołtarza...Jednak nadal wszystkie oczy skierowane były na mnie,lecz teraz już na nas.
-Czy Ty Neli Fox bierzesz sobie oto tego Nialla Horana za męża,i ślubujesz mu miłość,wierność i uczciwość małżeńską do puki śmierć was nie rozłączy? -
-Tak - odpowiedziałam bez zastanowienia,spoglądając Niallowi w oczy.
-Czy Ty Niallu Horanie,bierzesz sobie oto tą Neli Fox za żonę,i ślubujesz jej miłość,wierność i uczciwość małżeńską,do puki śmierć was nie rozłączy ? 

   Wszystko było dokładnie tak jak we śnie,teraz liczyła się jego odpowiedź,nie liczył się nikt inny poza nim.Głęboko patrzałam moimi węgierkami w jego lazurowe oczy,które przyprawiały mnie o dreszcze.Czy sen okaże się prawdą ? błagałam w myślach o to,aby powiedział tak.
-Tak-odpowiedział pewnie...Kamień spadł mi z serca ! to znaczy że teraz ... jesteśmy małżeństwem ?! to takie cudowne !
-No więc nie pozostaje mi nic innego jak powiedzieć : a więc ogłaszam was mężem i żoną - powiedział kapłan.-Niall'u możesz pocałować pannę młodą - zwrócił się do Nialla.
Blondyn uśmiechnął się do mnie,i czule pocałował.Usłyszałam głośne brawa,pocałunek był taki magiczny,delikatny.Nie chciałam go przerywać,jednak miejsce w którym się znajdowaliśmy nie pozwalało nam na dłuższe okazywanie miłości.Przeprałam pocałunek i uśmiechnęłam się do blondasa,ten złapał mnie za rękę i wybiegł z kościoła.Goście rzucali w nas ryżem i grosikami.

   Przed kościołem,wręczono nam dwa gołębie,które wypuściliśmy w niebo,następnie przyjmowaliśmy gratulacje od gości.Wszyscy udaliśmy się na salę zamkową w której odbywała się impreza weselna.Tradycyjnie było rzut welonem oraz muszką,mój welon złapała Kaja,a muszkę Harry - widzę,że szykuje się nam tu nowe małżeństwo.Teraz czekać tylko na Agnes i Liama,życzę im szczęścia,chociaż tego im chyba nie brakuje.Nadal nie mogę uwierzyć w to,że Niall został moim mężem,codziennie będę dziękować Bogu za szczęście jakie od niego otrzymałam.Chciałabym,aby każdy człowiek na świecie,odnalazł swoją połówkę...aby każdy mógł poczuć się magicznie i wyjątkowo na swoim ślubie.Cieszę się,że mogłam tego doznać.
Patrzałam właśnie na mojego blondaska,który świetnie bawił się z przyjaciółmi.Uwielbiam ten jego szczery uśmiech,błękitne oczy i blond włosy którymi uwielbiam się bawić.-chłopak zauważył że przyglądam mu się z uśmiechem,przeprosił kolegów i ruszył w moim kierunku.
-Witam Panno Horan - uśmiechnął się do mnie i musnął usta
- Witam Panie Horan- odwzajemniłam uśmiech
-Wybacz,ale nie mogę się powstrzymać ! - krzyknął i wybuch śmiechem
-Powstrzymać się od czego? - zapytałam nadal szczerząc michę
-Od tego - odpowiedział i brutalnie wpił się w moje usta,bez wahania odwzajemniłam pocałunek.

   Reszta gości nadal świetnie się bawiła,nie którzy dobrze upici leżeli gdzieś w kątach,a Ci którzy bardziej trzymali się na nogach,odprowadzali ich do hotelowych pokoi które zostały wynajęte przed weselem.
Nogi odmawiały mi już posłuszeństwa - byłam strasznie zmęczona po tych wszystkich tańcach,ciągle był odbijany ... zegar wskazywał 03:23,czułam się już strasznie senna,pragnęłam teraz tylko położyć się w ciepłym łóżeczku i odpłynąć w krainę Morfeusza.Nagle moje ciało uniosło się nad ziemią,przymknęłam powieki,jednak zaraz szybko je otworzyłam.Ujrzałam twarz uśmiechniętego Nialla,musnęłam jego usta i z powrotem zamknęłam oczy.Chłopak pewnym krokiem udał się do naszego wynajętego pokoju,gdzie delikatnie położył mnie na łóżku.Było mi strasznie niewygodnie w tej sukience,więc szybko ją zdjęłam i w samej bieliźnie wślizgnęłam się pod kołdrę.Po chwili dołączył do mnie Niall który miał na sobie jedynie bokserki.Uśmiechnęłam się do niego ostatni raz,wtulając się w jego ciepłe ciało i po chwili odpłynęłam w krainę snu...
__________________________________________________________
Przepraszaaaam !
1.Za to,że tak długo nie dodawałam rozdziału-ale nie miałam zbytnio czasu,ani weny
2.Za to,że tak bezsensowny napisałam rozdział - pewnie liczyliście na lepszy,ale w końcu to ja -.-
3.Za wszystkie błędy ortograficzne itd. - piszę to o 22:00 więc jestem już trochę zmęczona,i mój mózg nie pracuje prawidłowo.
  Napisałam rozdział dziś,ponieważ jutro mam już wolne,jednak nie będzie mnie przez pierwsze dwa dni wolnego.Nie chciałam was tak zaniedbywać więc napisałam,postaram się dodać w czwartek ale nie obiecuję...teraz został nam już chyba epilog : c będę bardzo tęsknić za tym blogiem,za waszymi komentarzami itd. Będzie mi brakować Nialla i Neli - moje pierwsze opowiadanie.Jednak na pocieszenie otrzymujecie moje nowe opowiadanie w którym pojawił się już bohaterowie,prolog oraz 4 pierwsze rozdziały,więc zachęcam wszystkich do czytania ! -  http://niall-wife-forever.blogspot.com/
Jeszcze raz bardzo przepraszaaam !
Pozdrawiam HoranowaN

Rozdział XXIV

   Te słowa tak bardzo mnie zabolały .. dlaczego on to zrobił ? Ja jako 18 letnia dziewczyna,zgodziłam się zostać jego żoną,kocham go bezgranicznie a on tak po prostu mówi nie ? Do kogo należy teraz jego serce? ...

   -Neli ! Neli ? Obudź się ! - ktoś krzyczał mi do ucha,szturchając mnie przy tym. 
Powoli zaczęłam rozsuwać moje zaspane powieki,nad moją twarzą ujrzałam zmartwioną buzię Nialla.Czyli to był tylko zły sen?-zapytałam samą siebie.
-Niall? co Ty tu robisz?! przecież powiedziałeś że Twoje serce nie należy już do mnie,tylko do kogo innego!-powiedziałam i rozpłakałam się.
Chłopak dziwnie zaczął się na mnie patrzeć,jakby chciał uzyskać jakieś szczegóły,i dowiedzieć się o co chodzi.
-Neli..skarbie,to był tylko zły sen.Moje serce na zawsze będzie należało do Ciebie,rozumiesz?-delikatnie chwycił moją dłoń,po czym otarł spływające mi po policzku łzy.
Ulżyło mi...ogromny kamień spadł mi z serca,tak bardzo się bałam,że to wszystko okażę się prawdą! Bez zastanowienia mocno wtuliłam się w chłopaka,szepcząc mu do ucha ciche Kocham Cię,na co chłopak jeszcze bardziej przyciągnął mnie do siebie i odpowiedział : Ja Ciebie też Neli,ja Ciebie też ...

  Siedziałam z Niallem w kuchni,dokładnie w "naszym" domu,w którym wcześniej mieszkaliśmy z Kają.
-Niall,dlaczego wróciłeś wcześniej? - zapytałam
-Ponieważ Paul musiał odwołać resztę koncertów,ze względu na mnie-odpowiedział uśmiechając się.
-Jak to ze względu na Ciebie?-ponowie zapytałam
-Po prostu ... nie mogłem bez Ciebie wytrzymać,ciągle myślałem o Tobie,i nie skupiałam się na tym co mam robić...byłem tak jakby nieobecny,menadżer stwierdził że to i tak nie ma sensu,więc jestem - wyjaśnił
-Ja też tak bardzo za Tobą tęskniłam ! Nawet nie wiesz jak się cieszę że jesteś już przy mnie - powiedziałam patrząc mu w oczy.
-Wiesz,co powiesz na to,żebyśmy powysyłali dziś zaproszenia na ślub?-zapytał szczerząc michę
Wspomnienia ze snu wróciły,znów to samo uczucie...jednak szybko się ogarnęłam,bynajmniej taki miałam zamiar i z uśmiechem na twarzy odpowiedziałam : Jasne,do roboty!. Sporządziliśmy dokładną listę gości,nie powiem,dużo tego było,ale jak to Niall powiedział "to będzie huczne wesele !". Powypełnialiśmy wszystkie zaproszenia,po czym udaliśmy się na pocztę,gdzie je wysłaliśmy.
 -Co powiesz na mały wypad do Nando's-zapytał chytrze się uśmiechając.
-Zawsze i wszędzie ! - odpowiedziałam.
   Ruszyliśmy w stronę restauracji,jak się okazało była tam cała reszta naszych przyjaciół.Od razu rzuciłam się na nich z przytulasami ! w końcu nie widzieliśmy się  tyle czasu,jednak oni nic się nie zmienili.
-Ale masz śliczny pierścionek ! - zaczęła krzyczeć Perrie
-Zaręczynowy - odpowiedziałam dumnie
-Zaręczynowy ?! - Kaja wypluła całą sałatkę,która znajdowała się w jej budzi.
-GRATULACJE ! - Lou,jak to Lou zaczął skakać,przytulać nas i krzyczeć...

  Resztę dnia spędziliśmy wszyscy razem u nas w domu,oglądając filmy,grając w butelkę,gry planszowe i inne duperele,dzień zaliczam do jak najbardziej udanych.Nadal nie mogłam uwierzyć w to wszystko,mam tak wspaniałych ludzi koło siebie,oraz cudownego narzeczonego .. - narzeczony jak to cudownie brzmi ...
__________________________________________________________
Hahaha , i jak podoba się ? Dla mnie to najnudniejszy rozdział ze wszystkich xD jedynie początek fajny,tzn.jako tako.Dziękuje za ponad 1500 wejść ! jesteście cudowni,zakładając tego bloga,nie miałam nawet pojęcia,że ktoś będzie czytał moje wypociny : o Liczę na dalsze postępy co do wejść i komentarzy ! Kocham Was baaaaaaardzo : **
Pozdrawiam,HoranowaN

Rozdział XXIII

Miałam wrażenie że moje serce stanęło,wszystko się zatrzymało.Czy on właśnie zapytał,czy chce być jego żoną ? Nie .. to niemożliwe.Dla pewności uszczypnęłam się w rękę.
-Niall,czy Ty właśnie zapytałeś się mnie,czy che być Twoją żoną ?
-Tak kochanie,tylko powiedz Tak lub Nie,bo dłużej nie wytrzymam już tej niepewności ...
-Niall ... posłucha bo ja Cię bardzo kocham,ale chyba jesteśmy za młodzi na to wszystko,jednak kiedyś przyszedł by ten czas,kiedy musielibyśmy się pobrać więc ...

     ...Tak Niall,zostanę Twoją żoną - wyszczerzyłam się.Po chwili poczułam jego miękkie usta na swoich,wsunął delikatnie złoty pierścionek na mój palec.Pasował idealnie...
-No więc,panno Horan,co zamierzasz dziś zrobić ? - zaczął szczerzyć swoją mordkę Horan
-Hmm,drogi panie Horanie,stwierdzam iż moglibyśmy teraz iść do mojego pokoju - powiedziałam z uśmiechem na twarzy.
 Chłopak ukłonił się przede mną i delikatnie złączył nasze dłonie,po czym ruszył do wyjścia.Szedł z poważną miną,prostą sylwetką,strasznie chciało mi się z niego śmiać .. wygląda jak jakaś szlachta - pomyślałam.
Windą udaliśmy się na 3piętro na którym znajdował się mój pokój.Nie było w nim przyjaciółki,więc byliśmy sami.

   Chłopak delikatnie całował moją szyję,następnie przeniósł się na usta.Położył mnie na łóżku,nie przestając całować,wszystko robił z taką delikatnością .. byłam w niebie.Po chwili dobrał się do mojej sukienki,a raczej do jej zamka,który powoli zaczął odpinać.Nie pozostawałam mu dłużna,zaczęłam odpinać guziki z jego koszuli.Po krótkim czasie byliśmy już całkiem nadzy...Co działo się później możecie sobie wyobrazić.

 Ubrana byłam w długą białą suknię ślubną.Fryzjerka zajmowała się moimi włosami,a makijażystka robiła make-up.W moim brzuchu latało stado motyli,a to co działo się z sercem było poezją.Byłam strasznie zestresowana,tak strasznie się bałam,że mu się nie spodobam.Co będzie jeśli powie nie ? czy on w ogóle przyjdzie? on mnie kocha ? - 100 pytań na sekundę przewijało się przez moją głowę.
-Skończone - powiedziała kobieta od makijażu
-Ja również skończyłam - dodała fryzjerka.
Obie kobiety uśmiechnęły się do mnie szeroko,po czym przytuliły i życzyły powodzenia. -Nie dziękuje-pomyślałam.Do pokoju weszła moja mama,oznajmiając mi że musimy już wychodzić.Wyszłyśmy z domu wsiadając do białej limuzyny,która miała nas zawieść pod kościół.Po 30min. jeździe byłyśmy na miejscu,szofer otworzył mi drzwi,a następnie zaprowadził przed kościół.Znajdowała się tam masa ludzi,w tym nasi przyjaciele.Dziewczyny ciągle mówiły mi że pięknie wyglądam,a chłopcy kompletowali,oraz śmieli się że Niall nie dożyje ślubu,bo zawału dostanie jak mnie zobaczy.
-Aż tak źle wyglądam że Niall ma zawału dostać ? - zaśmiałam się.
-Dziewczyno ! on tam padnie z wrażenia ! - zaprzeczył Lou.

  Usłyszałam marsz weselny,który oznaczał że czas wejść do kościoła.Tak też zrobiłam.Szłam przez czerwony dywan,prowadzący przed ołtarz, w dłoniach trzymałam wiązankę ślubną.Po moich bokach szły druhnę - Kaja z Agnes,które ubrane były w takie same sukienki.Przy ozdobionym ołtarzu stał Niall,który uśmiechał się odkąd tylko mnie zobaczył. Droga trwała niemiłosiernie długo,wszystkie twarze skierowane były na mnie,wszyscy uśmiechali się do mnie..to było strasznie krępujące,chciałam znaleźć się już u boku Nialla,i mieć to wszystko za sobą.Spojrzałam na moją mamę,uśmiechała się do mnie,jednak wiedziałam że ma ochotę się rozpłakać.Nie dziwię się jej,w końcu traci swoją ukochaną córeczkę.Na moje szczęście doszliśmy już do ołtarza...Jednak nadal wszystkie oczy skierowane były na mnie,lecz teraz już na nas.
-Czy Ty Neli Fox bierzesz sobie oto tego Nialla Horana za męża,i ślubujesz mu miłość,wierność i uczciwość małżeńską do puki śmierć was nie rozłączy? -
-Tak - odpowiedziałam bez zastanowienia,spoglądając Niallowi w oczy.
-Czy Ty Niallu Horanie,bierzesz sobie oto tą Neli Fox za żonę,i ślubujesz jej miłość,wierność i uczciwość małżeńską do puki śmierć was nie rozłączy ?
 Chłopak nic nie odpowiedział ... spojrzał tylko w moje oczy i powiedział :
-Neli,wybacz .. nie kocham Cię już,i nie mogę powiedzieć TAK.Teraz moje serce należy do kogo innego.Wybacz że Cię tak zraniłem,ale nie mógłbym Cię oszukiwać,to zaszło zbyt daleko... -

   Te słowa tak bardzo mnie zabolały .. dlaczego on to zrobił ? Ja jako 18 letnia dziewczyna,zgodziłam się zostać jego żoną,kocham go bezgranicznie a on tak po prostu mówi nie ? Do kogo należy teraz jego serce? ...
___________________________________________________
Tego się nie spodziewaliście,co ? xD hahah , szczerze to ja też .. chociaż taki miałam plan :p Wszyscy myśleli że będzie TAK - a tu dupa ! xd takie siupy ! czekać na kolejny rozdział,komentować !Mam nadzieje że się podoba ! :)
HoranowaN

Rozdział XXII

"Na środku "sali" stał jeden stolik,dla dwóch osób,siedział przy nim chłopak,podobny do Nialla który trzymał różę w ręku,tępo patrząc się w ścianę.Przystanęłam patrząc na niego ... ZARAZ ! przecież to mój Niall !''

     Nie mogłam uwierzyć w to,co widzę,skąd on się tu wziął? - Albo mam omamy,albo tam stoi mój Niall- pomyślałam.Niepewnym krokiem ruszyłam w stronę stolika,blondyn był tak skupiony na ścianie,że nie zauważył nawet że idę w jego stronę,dokładnie upewniłam się że to Niall - żeby nie zrobić z siebie debilki.Po cichu zaczęłam skradać się w jego stronę,moje serce biło jak oszalałe,byłam taka szczęśliwa ! W końcu go zobaczyłam, po 6miesiącach znów mogę go dotknąć,to takie niesamowite uczucie.Delikatnie zasłoniłam mu oczy,od tyłu.Chłopak przestraszył się chyba,bo aż podskoczył.Delikatnie złapał za moje dłonie:

-Neli ? - zapytał z ogromnym uśmiechem na twarzy.
Nie odpowiedziałam mu,tylko złożyłam na jego ustach delikatny pocałunek,blondas uśmiechnął się w trakcie,i zaraz potem go odwzajemnił. Oderwałam się od niego,i przytuliłam go mocno,ze wszystkich sił.Z moich oczu zaczęły lecieć niekontrolowane łzy szczęścia.

-Neli,nie płacz...jestem już tu,przy Tobie,i nigdy więcej Cię nie opuszczę - powiedział z czułością wycierając delikatnie kciukiem łzy,które leciały po moich policzkach.
-Obiecujesz? - zapytałam niepewnie nadal łkając
-Obiecuję - odpowiedział dumnie, i uśmiechnął się do mnie szeroko.

    Po zjedzonej kolacji,Niall delikatnie chwycił dłoń i ruszył na parkiet,naglę pojawili się też skrzypkowie,którzy grali powolną muzykę,do której zaczęliśmy się kiwać.Poczułam się wyjątkowo i magicznie,byłam tylko ja i on,wyjątkowa chwila - pomyślałam.W pewnym momencie muzyka przestała grać,a Niall spojrzał w moje oczy,odwzajemniłam gest.W jego lazurowych oczach widziałam strach,niepewność.O co chodzi ? - ciągle się nad tym zastanawiałam.Chłopak delikatnie chwycił moją dłoń,i klęknął przede mną,i znowu to pytanie : O CO MU CHODZI ?! - nie dawało mi to spokoju,musiałam się odezwać.

-Niall,kochanie,możesz mi powiedzieć co Ty robisz? - zapytałam
-Neli,ssshh, nic nie mów .. tylko mnie słuchaj - powiedział poważnie.
Przytaknęłam głową na tak,i zaczęłam wsłuchiwać się w słowa Nialla.
-Neli,ja wiem że to być może za wcześnie,ale ja przez te całe 6miesięcy,zdałem sobie sprawę z tego że,nie mogę bez Ciebie żyć,że to Ty jesteś tą jedyną...wiem że możesz sobie teraz pomyśleć,że jestem jakiś nienormalny,nie odpowiedzialny itd. ale nie obchodzi mnie to ... Myślałem że nie wytrzymam bez Ciebie dłużej,rozumiesz?Nie mogłem spać,pić,jeść,dosłownie nic .. gdy rozmawialiśmy na video czacie,udawałem tylko że wszystko jest okej,tak naprawdę miałem ochotę się rozpłakać i przytulić Cię do siebie.Nie będę dłużej owijał w bawełnę,jeśli mnie kochasz powiedz tak,jeśli nie .. po prostu stąd odejdź. Więc .. Neli,zostałabyś moją żoną ? - zapytał.

    Miałam wrażenie że moje serce stanęło,wszystko się zatrzymało.Czy on właśnie zapytał,czy chce być jego żoną ? Nie .. to niemożliwe.Dla pewności uszczypnęłam się w rękę.
-Niall,czy Ty właśnie zapytałeś się mnie,czy che być Twoją żoną ?
-Tak kochanie,tylko powiedz Tak lub Nie,bo dłużej nie wytrzymam już tej niepewności ...
-Niall ... posłucha bo ja Cię bardzo kocham,ale chyba jesteśmy za młodzi na to wszystko,jednak kiedyś przyszedł by ten czas,kiedy musielibyśmy się pobrać więc ...
                                     CDN....
____________________________________________________
HAHAAHAHAHAHAHA , zatkało,nie ? - mnie też xD nie wiem co mnie naleciało,ale skoro już niedługo koniec bloga,no to co ? jak szaleć to szaleć!Jak myślicie ? Neli się zgodzi , czy odmówi Horanowi ? dzięki za komentarze i wejścia, i zachęcam do komentowania ! :)
Pozdrawiam,HoranowaN

Rozdział XXI

*PÓŁ ROKU PÓŹNIEJ*
          Te cholerne pół roku było dla mnie strasznie ciężkie,tak strasznie tęskniłam za chłopakami ! Zostały jeszcze 3 miesiące ... codziennie wieczorem rozmawiamy na wideo chacie , ale to i tak nie to samo,zresztą 15min. rozmowa na internecie,a cały dzień spędzony razem to co innego.W domu zostałam już tylko ja i Agrest,ponieważ Eleanor musiała wyjechać w sprawach służbowych,a Kaja korzystała z wolnego,i poleciała do rodzinnego miasta.Razem z przyjaciółką,staramy się jak najwięcej czasu spędzać na zabawie,bo dzięki temu nie myślimy o chłopakach - bynajmniej staramy się nie myśleć.Dziś razem z Agnes wyjeżdżamy do SPA - wykorzystując bilety które dostałam od dziewczyn na urodziny, co prawda dostałam 4sztuki,ale skoro dziewczyny wyjechały,a za tydzień kończy się ważność,to szkoda by było,gdyby się zmarnowały.
Tak bardzo chciałabym teraz przytulić się do Nialla , tak strasznie mi go brakuje ...

           Wstałam ok . 11:30,leżałam na łóżku bezczynnie patrząc się w sufit.W pokoju panowała uspokajająca cisza,obróciłam się na bok,na którym zawsze spał Niall,zaciągnęłam się zapachem jego poduszki,która pachniała jego szamponem do włosów,o zapachu kokosów.Zdałam sobie właśnie sprawę,jak dziwnie to musi wyglądać ; leżę na łóżku z poduszką Nialla przy twarzy i sztacham się jej zapachem - no ale cóż,przecież ja jestem dziwna.Ta poduszka tak pięknie pachniała ... jedna,samotna łza,która wsiąkła szybko w poduszkę ... Nie wytrzymałam,krzyknęłam z całych sił : NIALL ! WRACAJ TUTAJ ! i wbiłam paznokcie w poduszkę,i zaczęłam płakać.Dlaczego tęsknota tak boli?Dlaczego on nie może znajdować się tu - obok mnie ! ? Niall ! do cholery to tu jest twoje miejsce ! przy mnie ! - krzyczałam w myślach.Do "naszego" pokoju wbiegła Agnes,usiadła przy mnie i mocno mnie przytuliła.Dobrze wiedziała,co teraz czuję,ponieważ ona tak samo tęskniła za Liamem - cieszę się że możemy przetrwać to razem,i że jest ona teraz przy mnie.
-Nie płacz kochanie,ja też za nimi tęsknie - powiedziała wtulając się we mnie mocniej.
Wymusiłam lekki uśmiech.
-Dobra ! koniec tego,ubieramy się bo za .. (spojrzałam na zegarek) 2godziny mamy samolot do L.A ! - wykrzyczałam i otarłam resztę łez.Agrest uśmiechnęła się do mnie,i wyszła z pokoju zostawiając mnie samą.

     Podeszłam do mojej szafy z ciuchami i wyjęłam z niej ten zestaw,następnie udałam się do łazienki,gdzie przepłukałam twarz,i umyłam zęby.Założyłam na siebie wcześniej przygotowany zestaw,zrobiłam lekki makijaż i byłam gotowa.Udałam się z powrotem do pokoju,w którym panował bałagan,szybko uwinęłam się z jego sprzątaniem.Zabrałam się za pakowanie rzeczy do SPA,po kilku minutach moja walizka była wypełniona starannie poukładanymi ubraniami.W boczną kieszonkę włożyłam jeszcze tylko moją kosmetyczkę,i kilka niezbędnych rzeczy typu ładowarka do telefonu.Po mojej robocie,wyszłam z pokoju i ruszyłam w stronę kuchni,z której wydobywał się piękny zapach naleśników,którymi po chwili już się zajadałam.Skoro Agnes zrobiła śniadanie,to wypadałoby żebym ja posprzątała - pomyślałam.Wzięłam się więc za sprzątanie kuchni.Spojrzałam na przyjaciółkę,która obserwowała każdy mój ruch.
-Ty lepiej weź się za pakowanie,i idź się ogarnąć , a nie siedzisz jak mucha w smole ! - powiedziałam śmiejąc się pod nosem.Dziewczyna zmrużyła oczy,i pędem poleciała na górę.Ja natomiast kończyłam sprzątanie.

  Siedziałam właśnie w samolocie,koło Agnes,która ze słuchawkami w uszach smacznie spała.Delikatnie zabrałam jej sprzęt i tak jak by go sobie " pożyczyłam " - włączyłam urządzenie i wsłuchiwałam się w piosenkę chłopaków - przyszła kolej na solówkę Nialla.Czas stanął,przed oczami miałam nasze wszystkie wspomnienia,wszystkie spędzone razem chwile...Sama nie wiem kiedy,odpłynęłam w krainę Morfeusza.
-Neli ! Neli ! Obudź się ! Jesteśmy na miejscu ! - przyjaciółka krzyczała mi do ucha.
Przetarłam zaspane oczy,i podniosłam moje cztery litery z fotela.Wysiadłyśmy z samolotu i udałyśmy się do taksówki,która już na nas czekała.Po pół godzinnej jeździe,byłyśmy na miejscu.Wysiadłyśmy z auta,płacąc za kurs.Spojrzałam na budynek w którym miałam teraz mieszkać,nie wierzyłam własnym oczom które ujrzały ten hotel.Moja przyjaciółka otrząsnęła się i wręcz pobiegła w stronę wejścia.

  Znajdowałyśmy się właśnie w hotelowym pokoju , Agres podeszła do mnie i wręczyła mi ten zestaw.Spojrzałam na nią a ona tylko powiedziała :
-Nie pytaj,tylko idź się w to przebrać.
Wykonałam jej polecenie,udałam się do łazienki i ubrałam przygotowane przez przyjaciółkę ubrania.Po chwili byłam gotowa,wyszłam z łazienki a Agnes zaklaskała wesoło dłońmi.Zastanawiałam się o co może chodzić...Jakieś kobiety wparowały do naszego pokoju, i posadziły mnie na krześle.
-Siedź,zamknij oczy .. i się nie ruszaj - powiedziała jedna z nich.
Okej,pomyślałam ... skoro to konieczne.Po mojej głowie ciągle chodziło pytanie : O CO TU CHODZI ? Czy ja mam iść na jakiś bal ? Wiedziałam że to sprawka Agnes,tylko ona może mieć takie zwariowane pomysły.
-Gotowe - powiedziała Agnes. - A teraz,chodź za mną - dodała,rozkazując.Wstałam z krzesła i ruszyłam za przyjaciółką która ciągnęła mnie za rękę.Zaprowadziła mnie pod jakieś duże drzwi, posłałam jej pytające spojrzenie na co ta powiedziała : Jeśli mi ufasz,to wejdź tam teraz i baw się dobrze ! - A i jeszcze jedno ! nie płacz,bo Ci się makijaż rozmaże - dodała,otwierając drzwi.Po chwili nie było po niej śladu.Nie pewnym krokiem weszłam do ogromnego pomieszczenia,które przypominało restaurację,a za razem jakąś salę balową.Na środku "sali" stał jeden stolik,dla dwóch osób,siedział przy nim chłopak,podobny do Nialla który trzymał różę w ręku,tępo patrząc się w ścianę.Przystanęłam patrząc na niego ... ZARAZ ! przecież to mój Niall !
____________________________________________________
A teraz ! muszę wam powiedzieć że ten rozdział jako tako mi się podoba :p - wiem to nowość.Przepraszam,że skończyłam w takim momencie,ale tak właśnie miało to wyglądać.Mam nadzieje że wam się podoba,i przepraszam za wszystkie błędy.Z przykrością muszę wam oznajmić,że jest to już prawie ostatni rozdział,ale wiecie...takie długie ciągnięcie bloga jest bezsensowne , ale zapraszam was serdecznie na mojego nowego bloga - link znajduje się w poprzedniej notce , dziękuje za rozdziały i wejścia , no więc to tyle ;)
Pozdrawiam HoranowaN :*

NOWY BLOG !

ZAPRASZAM NA MOJEGO NOWEGO BLOGA - prowadzę go z przyjaciółką !
Również będzie o Niallu.Są już bohaterowie,a ja zabieram się za pisanie prologu ! ZAPRASZAMY !

http://niall-wife-forever.blogspot.com/

Rozdział XX

ROZDZIAŁ DEDYKUJĘ :   Alex Ola 
 
*DZIEŃ WYJAZDU W TRASĘ*

             Obudził mnie dzwonek mojego budzika,który nastawiony był na 09:46.Wstałam po cichutku,nie chcąc zbudzić Nialla,który jeszcze słodko spał.Udałam się do łazienki gdzie ubrałam się w to , umyłam zęby i wyprostowałam włosy,przejrzałam się w lustrze i stwierdziłam,że wyglądam dziś bardzo ładnie.Weszłam z powrotem do naszego pokoju,chłopak dalej spał,usiadłam na końcu łóżka i spoglądałam na niego,na samą myśl że dziś wyjedzie i zobaczymy się dopiero za 9miesięcy chciało mi się płakać. Samotna łza spłynęła po moim policzku.Ten wyjazd zada mi tyle bólu,tęsknoty i cierpienia,ale przecież zdawałam sobie z tego sprawę,wchodząc w związek z Niallem - gdybym miała wybierać jeszcze raz,i tak zgodziłabym się zostać jego dziewczyną.Gdybym tylko mogła pojechać z nim,ale nie mogę zostawić tu szkoły i mamy której cięgle nie ma w domu.Strasznie boję się tego,że Niall znajdzie sobie tam inną dziewczynę,że nasz kontakt się urwie,ale przecież Niall nie jest taki-pomyślałam.Poczułam jak ktoś gładzi mnie po głowie.Obróciłam głowę w tył i ujrzałam twarz mojego Horanka.Chłopak uśmiechał się do mnie,ale gdy tylko zobaczył moją smutną minę,uśmiech zniknął z jego twarzy,próbowałam wymusić jakikolwiek uśmieszek - jednak na nic,smutek był silniejszy.
-Neli,złotko...płakałaś?-zapytał z troską.
-Co ? nie,wydaje Ci się - uspokoiłam go,kłamiąc.
Chłopak uśmiechnął się i pocałował w czubek głowy, po czym udał się do łazienki.Ja natomiast zeszłam na dół do kuchni,gdzie znajdowała się już Kaja która mieszała łyżeczką w misce z płatami śniadaniowymi.Zrobiło mi się jej żal,dokładnie wiem co czuję,jednak ona ma gorzej.Pożegnać się z bratem i chłopakiem na raz ? Dziewczyna miała o wiele gorzej ode mnie,nie dawno straciła dziecko,a teraz znowu musi żegnać się z kimś bliskim - podeszłam do niej i przytuliłam ją mocno do siebie,i szepnęłam jej na ucho: nie martw się,będzie dobrze.Kaja uśmiechnęła się do mnie lekko-wiedziałam że był to wymuszony uśmiech,ale zawsze jakiś.

         Na śniadanie,zaserwowałam dziś jajecznicę ze szczypiorkiem.Niall gdy tylko wszedł do kuchni uśmiechnął się do mnie,dziękując za śniadanie.Posprzątałam po posiłku,z małą pomocą Kai,która nadal była przybita.Ja również czułam to samo co ona,ale nie chciałam się smucić w dniu,kiedy spędzam ostanie godziny z Niallem,postanowiłam być silna.

       Siedzieliśmy w salonie (ja,Kaja,Niall i Harry),cisze która panowała w pokoju,przerwał Harry.
-To może ja zabiorę Kaję do wesołego miasteczka,a wy tu sobie pogadajcie-uśmiechnął się pokazując swoje urocze dołeczki.Kiwnęłam tylko z Niallem na zgodę,i po chwili nie było ich już w pokoju.Nie wytrzymałam - łzy samowolnie zaczęły spływać po moich policzkach , nie panowałam nad tym,nie chciałam smucić się w ten dzień ... a jednak.Chłopak nie czekając na nic przysunął się do mnie i przytulił mocno,tak..zdecydowanie potrzebowałam tego teraz.Tak bardzo będzie brakować mi jego uścisków,zapachu,pocałunków...Zresztą tak samo będę tęsknić za resztą chłopaków - dzień bez ich wygłupów będzie dniem straconym.Wtuliłam się mocniej w chłopaka i szepnęłam po cichu :
- będzie mi Cię brakować.Po chwili poczułam jego miękkie usta,na moich.Oddałam pocałunek.Resztę dnia spędziłam z Niallem,ogólnie całowaliśmy się i przytulaliśmy - ale tego było mi potrzeba najbardziej.Chłopcy mieli samolot o 18:00 , ale na 17:00 musieli być już na lotnisku.Spojrzałam na zegarek 16:00.Znów poczułam że łzy zbierają się pod moimi powiekami,jednak tym razem je powstrzymałam.Siedziałam na kolanach Nialla,patrząc mu w oczy,w których było widać smutek...Na sam widok jego oczu znowu chciało mi się płakać. TEN DZIEŃ JEST DO BANI ! - pomyślałam .
-Niall,czas się zbierać - powiedziałam.
     Wstałam z jego kolan i ruszyliśmy trzymając się za ręce do naszego pokoju.Niall chwycił swoją walizkę i zszedł na dół,razem ze mną.Zamówiłam taksówkę,która po 5min. stała już pod domem.
-Pojedziesz ze mną na lotnisko? - zapytał z nadzieją i łzami w oczach Niall.
-Oczywiście że tak - odpowiedziałam i złączyłam nasze dłonie,wychodząc z domu.Kierowca zapakował walizki Nialla do bagażnika,a my usadowiliśmy się na tylnych siedzeniach samochodu.Nasze ręce od jakiegoś czasu były nie rozłączne - nawet gdybyśmy chcieli , nie potrafilibyśmy ich rozłączyć.Po chwili kierowca wsiadł do auta .. pojazd ruszył . Jechaliśmy w ciszy,patrząc na siebie co chwile.Droga minęła nie ubłagalnie szybko - jednak ja wolałam aby trwała ona całe wieki.Tak bardzo nie chciałam się z nim rozstawać !

     Wysiedliśmy z auta,Niall zapłacił za kurs i odebrał swoje walizki.Trzymając się za ręce ruszyliśmy na lotnisko.Na miejscu byli już wszyscy,Agnes płakała wtulona w Liama,te samą czynność wykonywała Eleanor z Louisem,Harry i Kaja patrzyli na siebie nic nie mówiąc,natomiast Zayn i Perrie całowali się namiętnie.Nadszedł czas pożegnania,znowu nie wytrzymałam i rozpłakałam się.Podchodziłam do każdego z chłopaków żegnając się z nimi przyjacielskim uściskiem,Lou płakał jak dziecko,Zayn ledwo powstrzymywał się od tego aby zaraz się nie rozpłakać , Liam płakał już od jakiś 10min . Na końcu został mi Niall , podeszłam do niego i przytuliłam do siebie.
-Obiecaj,że nigdy mnie nie zapomnisz- wyszlochałam przez płacz
-Obiecuje - powiedział i rozpłakał się jak reszta chłopców.-Neli,obiecaj że będziesz mnie kochać,dzwonić,pisać i tęsknić - powiedział płacząc Horan..
-Obiecuje Niall , love forever - wyszlochałam. Po chwili zjawił się Paul który rozkazał chłopakom udać się na pokład samolotu. Stałam płacząc z resztą dziewczyn (Agnes,Perrie,Eleanor) patrząc jak nasze miłości się oddalają.Niall wchodząc po schodkach do samolotu zatrzymał się , i krzyknął : LOVE FOREVER ! - i już po chwili jego sylwetka zniknęła.Zrobiłyśmy z dziewczynami grupowego miśka i samochodem Perrie udałyśmy się do wspólnego domu chłopaków , który mieli kupiony w centrum Londynu.
_________________________________________________________-
Cześć i czołem ; * przedstawiam wam o to ! ten beznadziejny rozdział - sorry , ale nie mogłam się powstrzymać od powiedzenia tego że jak zwykle jest beznadziejny :P Co ta u was? jak święta? Ja już zjadłam wszystkie słodycze jakie dostałam : 3 haha , znowu przytyję ! xd czekam na komy ! :3 i dziękuje za ponad 1000 wyświetleń ! : ) BIG KISS DLA KAŻDEGO ! : *
pozdrawiam HoranowaN

Liebster Award

Cześć,zostałam nominowana do

Liebster Award - huhuhuhu :D haha , podnieta na maksa , dziękuje ; *

1.Wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia?

 

-Tak,nawet sama taką przeżyłam-zakochałam się w jedzeniu.

 

2.Co byś zrobiła gdyby zadzwonił do ciebie ktoś z 1D?

 

-ksjsnfksfr,nie wiem,na pewno nastąpiłby zgon.

 

3.Psiaki czy kotki?

 

-Psiaki !

 

4.Jak masz na drugie imię?

 

-Katarzyna,ale wolę Kasia 

 

5.Jakie masz największe marzenie?

 

-Wyjechać do Londynu i tam pobrać się z Niallem Horanem (moim małżonkiem)

 

6.Lubisz Linkin Park?

 

-Nie słucham.Ale nic do nich nie mam.

 

7.Oglądałaś/ałeś teletubisie?

 

-Kiedyś tak-byłam wierną fanką...

8.Wierzysz w przyjaźń damsko-męską?

 

-Szczerze ? - nie , zawsze się w sobie zakochują ! 

 

9.Czy wytrzymał/wytrzymałabyś dzień bez słuchania muzyki?

 

-Co to,to nie - dzień bez muzyki,dniem straconym ! 

 

10.Jaki masz rozmiar buta? xD

 

-38/39

 

                                                11.Masz psychicznych przyjaciół?

 

                                           -Haha,psychicznych to mało powiedziane .. 

_________________________________________________________

   

                      MOJE PYTANIA : 

 

1.Od jakiego czasu jesteś Directioners?

2.Który z chłopaków podoba Ci się najbardziej.

3.Lubisz dużo jeść?

3.O której wstajesz jeśli nie musisz wstać do szkoły?

4. Co podoba Ci się w sobie najbardziej?

5.Jak ma na imię Twoja/Twój najlepszy przyjaciel/przyjaciółka?

6.Masz rodzeństwo? 

7.Masz chłopaka/dziewczynę?

8.Lubisz miejscowość w której mieszkasz?

9.Miałeś/Miałaś kiedyś coś złamane?

10.Lubisz czytać opowiadania o 1D?

11.Co byś zrobił/zrobiła gdyby do Twojego pokoju wparowałoby 1D?

___________________________________________________________

                Nominuję : 

1.http://onedirectionwmoimzyciu.blogspot.com/

2.http://lovestorymyboys.blogspot.com/

3.-

4.http://noteverythingisperfect19.blogspot.com/

5.http://forbidden-love-melanie-niall.blogspot.com

6.http://wouldyouseeme.blogspot.com

7.http://1directionlove.blogspot.com/

8.http://needtheonething.blogspot.com/

9.http://anotherworld1d.blogspot.com/

10. http://myworldonedirection.blogspot.com

11.http://im-broken-do-you-hear-me.blogspot.com/

 

WIELKANOC - życzenia

     Wesołego jajka,
kurczaków, baranka,
ciasta z rodzynkami,
ostrego chrzanu,
tęczowych mazurków,
mokrego Dyngusa
i ode mnie całusa.   <--------- Taki BIG KISS dla każdego 
: **
No a teraz coś ode mnie : Życzę wam zdrowych,radosnych świąt Wielkanocnych.Żebyście spędzili je w gronie najbliższych,w miłej atmosferze.Dużo zdrowia,szczęścia,księcia na białym rumaku (ja osobiście wolę Nialla zamiast księcia-bo to on jest moim księciem :P) dobrych ocen w szkole,figury - żeby chłopaki się ślinili na wasz widok, ale przede wszystkim zdrowia i szczęścia : * SMACZNEGO JAJKA I MOKREGO DYNGUSA ! Chociaż patrząc na naszą wiosnę (czy.zimę) to nie będzie taki fajny,chyba że ktoś chce za tydzień wylądować w szpitalu z chorobą.

To by było na tyle :) Nasze pierwsze święta razem.Dziękuje za to że jesteście i czytanie moje wypociny,a w prezencie takie fajne zdjęcie chłopców : 
Nie obraziłabym się gdyby takie 1D przyszło mnie zmoczyć w dyngusa :D NAKURWIAĆ CHŁOPAKI! XD
       
               

Rozdział XIX

    Otworzyłam lekko zaspane oczy i rozejrzałam się po otaczającym mnie miejscu.Stwierdziłam że znajduje się w ... NAMIOCIE ?! Nie,no proszę...dokąd oni mnie wywieźli ? wyjęłam moją komórkę z kieszeni od spodenek i spojrzałam na zegarek 16:45, chciałam zadzwonić po mamę,żeby mnie przyjechała i zabrała mnie od tych debili,jednak nie było tu zasięgu - CO ZA DZIURA ! No,to jestem w czarnej dupie - pomyślałam.

  Siedziałam już w namiocie z jakieś 30min., nie miałam zamiaru z niego wychodzić,co oni sobie myśleli ? że przywiozą mnie do namiotu i wszystko będzie okej ? w sumie .. nie miałam żalu do moich przyjaciół,bo przecież oni tu nie zawinili.Moje przemyślenia przerwał dźwięk rozsuwanego zamka namiotu.Lekko się wystraszyłam,ale próbowałam być twarda.Po kilku sekundach ujrzałam dwie twarze .. były to buzie Kai i Agnes,na moim pyszczku od razu zagościł uśmiech.Bałam się już że zostawili mnie tu samą,a jednak ...

-No hej śpiąca królewno - powiedziała wesoło Kaja,odpowiedziałam jej lekkim uśmiechem,na co dziewczyna odwdzięczyła się tym samym.
-Możecie mi powiedzieć w jakim celu zostałam tu "przywieziona"?-zapytałam . Dziewczyny spojrzały na siebie dziwnymi spojrzeniami, a ja nadal oczekiwałam na odpowiedź.
-Neli.. bo my po prostu chciałyśmy żebyś pogodziła się z Niallem,nawet nie wiesz co on teraz przeżywa.Przestał jeść,pić,spać ... ma podkrążone oczy od płaczu,ale pomyśl przecież to nie jego wina,on po prostu robi to co kocha,a Ty nie możesz mu tego zabronić.Myślisz że mi łatwo jest rozstać się z bratem i chłopakiem? Nie jesteś jedyna , pomyśl .. Agnes też musi rozstać się z Liamem,ale kochamy się i razem przetrwamy,przecież to widać że kochacie się z Niallem i dali byście radę.Proszę Cię,wybacz mu .. - powiedziała ze łzami w oczach Kaja.
Zrobiło mi się strasznie głupio,one miały racje,to nie była wina Nialla,skoro Eleanor,Kaja,Perrie i Agnes dadzą sobie z tym radę,to niby dlaczego ja nie ? Kocham Nialla i jestem tego w 100% pewna.Moje zachowanie było nieodpowiedzialne,ale teraz muszę naprawić to co zepsułam ... Nie zastanawiając się długo przytuliłam obie dziewczyny i podziękowałam im za to,że uświadomiły mi,jak głupio się zachowywałam.
-Niall jest w zielonym namiocie - wyprzedziła moje pytanie Agnes.Jak one dobrze mnie znały.Dziękowałam Bogu za to że mam takie wspaniałe osoby koło siebie.

Wyskoczyłam z namiotu i rozejrzałam się po okolicy.Przede mną znajdował się piękny lasek,a z drugiej strony widać było niewielkie jezioro.Zmierzyłam wzrokiem wszystkie namioty,JEST ! znalazłam zielony, od razu udałam się w jego kierunku.Stanęłam tuż przed "wejściem" i wzięłam głęboki oddech.Rozsunęłam zamek namiotu i wślizgnęłam się do niego powoli.W środku ujrzałam Nialla który leżał przytulając się do poduszki i cichutko szlochając.Zrobiło mi się go naprawdę żal...
-Niall ... chciałam Cię przeprosić - powiedziałam cicho.Chłopak z prędkością światła podniósł się z materacu i spojrzał mi w oczy.
-Chciałam przeprosić za moje głupie,bezsensowne i nieodpowiedzialne zachowanie.Przecież to nie twoja wina że musisz wyjechać,będziesz robił to co kochasz,a ja głupia robiłam z tego wielkie halo.To prawda,będzie mi ciężko tu bez was przez miesiąc.Ale skoro dziewczyny dają radę,to ja też,prawda? - mówiłam cały czas patrząc mu się w jego lazurowe oczy,które wypełnione były łzami.Gdy tylko skończyłam "przeprosiny" chłopak rzucił się na mnie przytulając do siebie.Poczułam ulgę na sercu,wybaczył mi ! Znowu czułam się szczęśliwa,wszystko teraz będzie tak jak dawniej,co z tego że za nie cały miesiąc Niall i reszta chłopaków wyjadą,liczy się nasz czas spędzony razem.
Neli..-zaczął powoli i cicho.-To ja powinienem Cię przeprosić,ale ... nie chcę znowu o tym myśleć,chce cieszyć się tym że w końcu mam Cię przy sobie,że mogę Cię przytulać,całować,robić wszystko co dawnej.Nawet nie wiesz jak mi Cię brakowało - zakończył . Po moich policzkach spłynęło kilka łez,wzruszyłam się tym co powiedział Niall - to było urocze. Nie myśląc już więcej wpiłam się w usta chłopaka,na co ten odwzajemnił pocałunek. Uśmiechałam się w trakcie,a Niall bardziej pogłębił pocałunek.Byłam w niebie ....
____________________________________________________
Tamtadatam ! Panie i Panowie -przedstawiam wam oto ten głupi rozdział,który jak zwykle mi się nie podoba.Ale co tam ... Chciałam wam bardzo podziękować za komentarze i wejścia ; * nie długo dobijemy do 1000 wejść :) Może dla kogoś to bardzo mało,ale dla mnie to już baaardzo dużo.Jest coraz więcej komentarzy,a o wejściach już nie wspomnę ... nie liczyłam nawet na to że ktoś będzie czytał moje wypociny. Chciałam bardzo podziękować :
-  Yeaaah ;3
-  Nika Zgłodniała
-  Alex Ola
-  Magda
Za wszystkie komentarze i wejścia ;P  Baaardzo,baardzo wam dziękuje i dedykuje wam ten rozdział :).

Rozdział XVIII

*Tydzień później*
      Minął tydzień od naszej "kłótni" z Niallem.Zabrałam najważniejsze rzeczy z domu chłopaka,i mieszkam teraz u siebie,nie długo pójdę po resztę moich rzeczy,ale to jeszcze nie teraz,nie jestem na to gotowa.Cholernie za nim tęsknie,chciałabym znowu poczuć smak jego ust,ciepło jego ciała kiedy mnie przytula,jego zapach...Wiem,że z jednej strony to moja wina,ponieważ mogłam tam od razu nie reagować,bo w końcu to nie jego wina że ma taką pracę,ale to oczywiste że skoro on wyjedzie na tyle czasu,to koniec nas.Przez ostatni tydzień,nie wychodzę z pokoju,nie jem i nie piję,jestem strasznie blada,ale mam to gdzieś,nie zależy mi już na niczym.Mama wielokrotnie próbowała ze mną porozmawiać,jednak to nic nie daje,rozmowa tu nic nie pomoże.Chłopaki i Kaja również dzwonią i przychodzą tu codziennie,na początku stali pod drzwiami godzinami,jednak teraz poddają się już po 30min . ponieważ wiedzą że i tak im nie otworzę.Telefon mam wyłączony,nie chce mieć kontaktu ze światem,myślałam nad samobójstwem,jednak to nie jest wyjście.W końcu życie jest największym darem jaki otrzymujemy od Boga.Kiedy patrze na nasze wspólne zdjęcia,czuję ból,tęsknotę ... tak bardzo za nimi tęsknie.Moje oczy nie mają siły już wylewać łez,szczypią mnie cholernie,ale nie dziwię się,po tylu litach wylanych łez.Początki były trudne,ponieważ byłam głodna,odczuwałam głód..teraz nie czuje już nic.Nie poznaję mojego pokoju,jest cały w chusteczkach,śmierdzi tu i jest bałagan nie do poznania.Czemu tego nie sprzątnę ? - ponieważ mam na wszystko wyjebane "miej wyjebane a będzie Ci dane" .

    Obudziłam się o 12:30,przetarłam oczy,zeszłam na dół.Mama była w pracy,więc byłam sama w domu.Zajrzałam do lodówki - pustka."Trzeba wyjść na powietrze,i wybrać się do sklepu"-pomyślałam.Udałam się z powrotem do mojego pokoju i ubrałam się,zrobiłam sobie ciemny makijaż a moje włosy zostawiłam w totalnym nieładzie,bo po co się stroić do sklepu ? (jeszcze kiedyś,nawet do sklepu starałam się wyglądać). Na lodówce leżały jakieś pieniądze, włożyłam je do portfela i wyszłam z domu, zamykając drzwi na klucz.Chciałam się przejść,więc nie dzwoniłam po taksówkę.Ruszyłam w stronę super marketu,który znajdował się najbliżej mojego domu,czyli TESCO.Szłam jakieś 15min . słuchając muzyki.Weszłam do sklepu,biorąc koszyk i ruszając na dział z pieczywem.Wzięłam jeden chleb i kilka bułek,potem zahaczyłam o dział z słodyczami.No pięknie...moi "przyjaciele" również robili sobie tu zakupy,spuściłam głowę,i odwróciłam się w stronę przeciwną.Uff..chyba mnie nie poznali...
-NELI ?! - usłyszałam za sobą, kuźwa,a jednak mnie poznali..no to mam przerąbane.Odwróciłam się i ujrzałam szczęśliwego Louisa który biegł w moją stronę,po chwili już mocno mnie ściskał.
-Neli ! Neli ! kochanie ! jak ja za tobą tęskniłem ! - darł się na cały sklep,a ludzie dziwnie się na nas patrzyli.
-Lou ! głąbie,możesz mnie puścić i przestać się wydzierać ?! - wydarłam się na chłopaka,próbując wyrwać się z jego uścisku.
-Nie- odpowiedział szybko,i jeszcze mocniej mnie przytulił.
-Lou ! idioto Ty jeden! masz mnie natychmiast puścić,chyba że wolisz wylądować w szpitalu ! - znowu krzyknęłam na Lou.Haha,biedak chyba się wystraszył,bo w końcu odpuścił i w końcu byłam wolna.Ten stał przede mną i szczerzył się jak mysz do sera.
-No i z czego michę cieszysz ? - zapytałam
-Aaaa , no bo Cię widzę? wiesz jak za tobą tęskniłem ! - znów chciał mnie przytulić,jednak ja odsunęłam się od niego.Spojrzałam w bok, i ujrzałam Kaję która trzymała się za rękę z Harrym,Agnes która również ściskała dłoń Liama oraz resztę bandy czyli Nialla i Zayna. Gdy zobaczyli że spoglądam w ich stronę od razu się na mnie rzucili.W tym momencie żałowałam że wybrałam się na zakupy,chciałam stać się niewidoczna...
-Boże ! Neli ! TY ŻYJESZ ! - darła się Kaja skacząc jak głupia.
-Nie,wcale...widzisz tylko ducha-skwitowałam
Spojrzałam na Nialla,i właśnie wtedy nasze spojrzenia spotkały się ze sobą,znów ujrzałam jego piękne lazurowe oczy,w których widziałam smutek,ból i cierpienie.Miałam wtedy taką ochotę go pocałować i wtulić się w niego,jednak otrząsnęłam się szybko i spojrzałam na zegarek który miałam na ręku.
-Miło było,ale ja już muszę iść , pa . - skwitowałam i udałam się w kierunku kasy,co prawda jedzenia miałam nie wiele,ale zawsze coś.Zapłaciłam i chciałam już wychodzić ze sklepu,kiedy poczułam że ktoś podnosi mnie do góry.Zaczęłam się drzeć i prosić o pomoc,jednak na marne.Zostałam "wrzucona" do jakiegoś samochodu..no tak,przecież to samochód tych debili..o nie,teraz już nie dadzą mi spokoju - pomyślałam.Otworzyłam oczy,które przez pewien czas miałam zamknięte i ujrzałam całą bandę w samochodzie,która cieszyła do mnie te swoje mordy.
-Mogę do jasnej cholery wiedzieć co wy robicie ?! - wydarłam się
-No więc : ja w tej chwili siedzę,oddycham i żyje,a Ty Liam ? - skwitował Lou
Ysz ! Myślałam że zaraz walnę go w ten jego pusty baniak,zaraz zaraz..przecież mogę to zrobić.Nie zastanawiając się długo,uderzyłam Lou w głowę.
-Możecie mnie tu wysadzić ? z chęcią poszłabym już do domu-powiedziałam z sarkazmem
-Nie, nie możemy,a i jeszcze jedno : ale masz parę w tych rączkach ! - powiedział Tommo i złapał moją rękę,od razu wyrwałam ją i spojrzałam na niego zabijającym wzrokiem,na co ten podniósł dłonie w geście obrony.

Jechaliśmy już z dobre dwie godziny, ja nawet nie wiedziałam gdzie...Tamci śmiali się i bawili w najlepsze,a ja siedziałam na swoim miejscu i nie odzywałam się słowem.Próbowali mnie rozśmieszyć lecz to na nic,co oni sobie myśleli ?! że mogą mnie tak porywać z pod sklepu ? .. o nie, co to ,to nie . Zrobiłam się strasznie senna,w końcu kilka nocy nie spałam,oparłam się o ramię Nialla który siedział obok mnie.Zamknęłam oczy rozkoszując się jego zapachem..po chwili odpłynęłam.
_______________________________________________
Cześć i czołem ! : 3 Co tam u was ciekawego ? u mnie nawet okej ; ) , chciałam podziękować za wszystkie komentarze i wejścia ; * jesteście wielcy,a teraz przejdę do rozdziału : STRASZNIE MI SIĘ NIE PODOBA - ale cóż , czy mi się podobał jakiś rozdział ? no właśnie ..
Czekam na kolejne komentarze. Pozdrawiam HoranowaN ;) xx ; * 

Rozdział XVII

Weszłam do ogrodu i zobaczyłam coś niesamowitego ... (mniej osób)

Przy stole stali chłopcy Eleanor,Perrie i Kaja zaczęli śpiewać sto lat.Nie mogłam uwierzyć w to co widzę,zaczęłam płakać ze szczęścia.Podszedł do mnie Niall i przytulił mocno do siebie,wyszeptał mi do ucha: nie płacz..proszę Cię,wszystkiego najlepszego piękna-dziękuje Niall,za wszystko-odpowiedziałam i musnęłam jego usta.Przerwało nam czyjeś chrząkanie.-My też tu jesteśmy-powiedział Lou.Uśmiechnęłam się do nich,i przyjmowałam od każdego z nich prezenty oraz życzenia urodzinowe.Od Liama dostałam piękną sukienkę , od Agnes nasze wspólne zdjęcie z chłopcami oraz perfumy , od Zayna srebrną bransoletkę,która bardzo mi się spodobała,Lou podarował mi maskotkę marchewkę , która po naciśnięciu mówiła : "pozdrawiam Louisa" - prezent bardzo mnie rozbawił , Harry w prezencie dał mi kuferek z biżuterią , a od dziewczyn (Kaja,Perrie,Eleanor) podarowały mi ten prezęcik oraz cztery bilety do SPA.Od Nialla dostałam perfumy,sukienkę,oraz nasze wspólne zdjęcie,oraz łańcuszek z sercem ( w środku było nasze zdjęcie ). Podziękowałam każdemu całusem , a potem zaczęła się impreza.Każdy świetnie się bawił , na zmianę tańczyłam z chłopakami , i dziewczynami.Nie potrzebowaliśmy alkoholu aby się dobrze bawić.Po 3godzinach tańca,usiadłam przy stoliku ze zmęczenia.Podjadałam sobie kawałek tortu którego zamówili chłopcy.Po chwili doszedł do mnie Niall,zauważyłam że coś go gnębiło cały dzisiejszy dzień,postanowiłam się dowiedzieć o co chodziło.
-Niall,możesz mi powiedzieć o co chodzi?-spytałam patrząc mu w oczy,w których widziałam smutek i żal.
-Neli , na prawdę chciałbym Ci to powiedzieć,ale nie mogę...-powiedział ze smutkiem
-Niall,proszę Cię,wiesz że możesz mi ufać-złączyłam nasze dłonie.Chłopak wziął głęboki oddech i zaczął.
-Wczoraj dowiedziałem się,że za miesiąc zaczynamy trasę,ale to nie będzie krótka trasa,wyjeżdżam z Londynu na 9miesięcy-powiedział a po jego policzku spłynęła samotna łza.Poczułam ból i ukłucie w sercu,nie wiedziałam co mam teraz zrobić,po moich policzkach zaczęły spływać łzy,nie panowałam nad tym ...9miesięcy ... przecież to tyle czasu,jak my bez siebie wytrzymamy? związki na odległość się nie sprawdzają.W głowie miałam pełno myśli,to koniec,koniec tego dobrego...
-Neli,bardzo Cię przepraszam , to nie moja wina , wiedź że mi też nie jest z tym łatwo,ale przecież,będę robił to co kocham-szeptał Niall.Nie wytrzymałam wbiegłam do domu i udałam się do mojego pokoju.Drzwi zamknęłam na klucz,usiadłam na łóżku i zaczęłam płakać.Nie ma się co oszukiwać,nic nie będzie dobrze,wrócę teraz do domu,za kilka tygodni zacznę szkołę , nasz kontakt się urwie,nie chciałam żeby to wszystko się tak skończyło,co ja będę robić tu sama ? zostanie mi jedynie Agnes,będzie mi brakowało wspólnych chwil z chłopakami,pocałunków z Niallem..to moje najgorsze urodziny.Chciałabym położyć się spać i obudzić się z myślą że to wszystko nie prawda , nie ma żadnego końca ... Jednak tak nie nastąpiło.
CDN...
__________________________________________________
krótki,ale jest ;) mam nadzieję że się podoba,przepraszam za błędy,za jakieś 2-3dni postaram się dodać kolejny.JEŚLI CZYTASZ=KOMENTUJESZ . Dzięki za wszystkie komentarze i wejścia ;* jesteście boscy

Rozdział XVI

Obudziłam się o 11:03, otworzyłam oczy a nad moją twarzą zobaczyłam sześć znanych mi mordek.
-WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO ! - krzyknęli równo,gdy tylko zobaczyli że się obudziłam.No tak,dziś są moje urodziny,kompletnie o tym zapomniałam.Uśmiechnęłam się do nich,i przytuliłam każdego z nich.
-Prezenty będą później,jesteś chora..więc dziś urządzimy sobie takie domowe party,w gronie najbliższych-powiedziała z uśmiechem Kaja.Pokiwałam głową,co oznaczało że się zgadzam.Dziś czułam się już o niebo lepiej,nawet wyglądałam lepiej niż wczoraj.
-To Ty sobie tu teraz poleż,a my zrobimy Ci śniadanie-powiedział Horanek,a po chwili już ulotnił się z "naszego pokoju". Zostałam sama z Kają.
-Wiesz,chciałabym Ci podziękować,za to co robisz dla mojego brata,jest on teraz innym chłopakiem,zmienił się .. ale pozytywnie.Dziękuje,jesteś dla mnie jak siostra - powiedziała i przytuliła mnie.Zrobiło mi się ciepło na sercu,fajnie jest mieć takie osoby blisko siebie.
-Dziękuje Kaja,za to że jesteś - odpowiedziałam -Kiedy będzie Agnes?-zapytałam
-Dojdzie dopiero na imprezę,ponieważ musiała jechać do ciotki,czy coś tam-Odpowiedziała
Pogadałam jeszcze chwile z siostrą Horana, ale naszą "zacną konwersację" przewali nam chłopcy,którzy wtargnęli do mojego pokoju.Liam jako jedyny normalnie wszedł do pokoju,trzymając tace z jedzeniem.
Wszyscy zaśpiewali mi sto lat,a następnie podali mi tacę,na której znajdowała się babeczka z świeczką,oraz naleśniki z czekoladą.Podziękowałam im za wszystko i ucałowałam każdego po kolei w policzek,oprócz Nialla,bo ten dostał całusa w usta.
-No więc,jakie plany na dziś?-zapytałam
-Hmm...ja to bym poszedł do warzywniaka po zapas marchewek - odpowiedział Lou,na co Harry walnął go w głowę.
-Cicho,mam pomysł ... zabieram dziś Neli na zakupy,i przyjedziemy dopiero wieczorem,a wy macie się sobą zająć - powiedziała Kaja
-Jak to ?! zabierzesz mi moją dziewczynę w jej urodziny na cały dzień ?! - oburzył się Horan
-Niall,idioto,uspokój się,bo zaraz wykorkujesz i palpitacji serca dostaniesz-odpowiedziała mu z irytacją Kaja.-O 18:00 będziemy w domu,wiecie co macie robić-zwróciła się do chłopców.Ci pokiwali głowami i ulotnili się z pokoju.Kaja nakazała mi się ogarnąć,bo wyruszamy na zakupy,cieszyłam się,bo już dawno nie byłam w centrum handlowym,udałam się do łazienki i ubrałam się w to,zrobiłam lekki makijaż i byłam gotowa,zeszłam na dół gdzie czekała już na mnie gotowa Kaja.-Taksówka już czeka,chodź - pociągnęła mnie za rękę,w stronę auta.Po 20min. byliśmy na miejscu,dziewczyna zapłaciła kierowcy i ruszyliśmy w stronę wejścia.Spotkaliśmy kilka fanek chłopaków,które chciały fotkę z "dziewczyną i siostrą" Nialla.Nie chciałam ich zawieść i wyjść na zołzę więc zrobiłam sobie z nimi zdjęcia,i udałyśmy się na podbój sklepów.
-Musimy wybrać sobie coś na dzisiejszy wieczór-rozkazała Kaja.Zdziwiłam się przecież to miała być zwykła domówka wśród najbliższych,a dziewczyna zaciągnęła mnie do sklepu z sukienkami.Po długim przymierzaniu ja wybrałam tą sukienkę , natomiast Kaja z moją pomocą wybrała tą kreację. Kupiłyśmy sobie jeszcze po jednym zestawie,na co dzień. Kai i  mój , po udanych zakupach udałyśmy się na kawę,a potem do kina.Po filmie okazało się że jest 17:00 i musimy jechać już do domu,szykować się na "imprezę". W domu nikogo nie było, Kaja poszła do siebie , po kosmetyki itd. a ja układałam nowe rzeczy w komodzie. Po kilku minutach siedziałam na łóżku a Kaja ze skupieniem robiła mi makijaż. Gdy skończyła , zamieniłyśmy się rolami i to ja robiłam jej makijaż.
Ja wyglądałam tak (łącznie z fryzurą) :

Przebrałam się w sukienkę i czekałam na Kaję,która poszła się przebrać.Po chwili przebrana przyszła do mojego pokoju : Doczepiłam jej włosy,które dodały jej uroku. Wyszykowane siedziałyśmy na łóżku i robiłyśmy ostatnie poprawki.Kaja spojrzała na zegarek który wybijał 18:00.-Chodź,musimy już iść.-powiedziała dziewczyna i pociągnęła mnie za rękę.
-Kaja ! nie biegnij tak,zwolnij ! nie wiem jak Ty,ale ja w szpilkach biegać nie umiem!-darłam się na dziewczynę,która zapierdzielała w tych szpilach po schodach.Znalazłyśmy się w salonie,na stoliku leżała kartka,wzięłam ją do ręki i przeczytałam "przyjdzie do ogrodu,czekamy. Chłopaki xx". Spojrzałam na Kaję,a ta uśmiechnęła się i ruszyła w stronę ogrodu,który znajdował się za domem,ruszyłam za nią.To co zobaczyłam gdy dotarłyśmy do ogrodu,doprowadziło mnie do łez ...
CDN ....
________________________________________
Nie wiem co mnie naleciało,ale zachciało mi się rozdziału pisać,więc co tam .. :p mam nadzieje że się podoba ;) Jak dla mnie te rozdziały są lepsze od pierwszych,nie wiem jak wy sądzicie ;) JEŚLI CZYTASZ=KOMENTUJESZ .
pozdrawiam HoranowaN xx

Rozdział XV

*Perspektywa Nialla*
Obudziłem się,a obok mnie leżał mój aniołek,jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi,mając wspaniałych przyjaciół,kochaną siostrę i moją ukochaną ... Neli.Ahh,na samą myśl o niej,czuję motyle w brzuchu i robi mi się cieplej,zastanawiam się czasem,dlaczego i czym sobie zasłużyłem na takie cudowne życie? I jeszcze nasi fani ... Ostatnio w moim życiu tyle się działo,chyba zacząłem zaniedbywać Neli,postanowiłem to nadrobić,Paul dał nam miesiąc wolnego,zdziwiłem się,bo to strasznie dużo.Ale przecież prawie każdy z zespołu ma już dziewczynę,i menadżer chyba rozumie że też musimy mieć dla nich czas.Myślałem jak zaplanować ten miesiąc,miałem zamiar cały mój urlop spędzić z ukochaną.Wpadłem na pomysł,abyśmy całą paczką wybrali się na biwak,zero paparazzi,fanek (bardzo kocham moich fanów,ale nie raz chciałbym od nich odpocząć) ... TAK! to jest cudowny pomysł,świetny,Niall'u Horanie- jesteś geniuszem! Ja chyba już do końca zgłupiałem,gorzej być nie może,ale przecież właśnie za moją głupotę wszyscy mnie kochają.Neli nadal smacznie spała,ucałowałem delikatnie jej czoło,i udałem się do kuchni w celu zrobienia pysznego śniadania.Hmm..zastanawiałem się co by tu przyrządzić,postawiłem na CZEKOLADOWĄ IMPREZĘ! o tak,będzie gorąco. Najpierw przygotowałem naleśniki z czekoladą,a potem zabrałem się za tosty,które również posmarowałem masłem czekoladowym,przyrządzone przeze mnie "śniadanie" ustawiłem na stole,spojrzałem na zegarek który wskazywał 10:55, o nie moja kochana,czas wstać ! - pomyślałem i udałem się do "naszej' sypialni.No tak,dziewczyna nadal spała,lekko chrapiąc przy tym,wyglądała tak uroczo,nie mogłem się powstrzymać i cyknąłem jej fotkę.TAPETA IDEALNA - pomyślałem.Chyba dziś za dużo myślę .. NIALL ! ogarnij się,miałeś obudzić Neli,a nie jakieś przemyślenia odstawiać-podpowiadał mój rozum, podszedłem do łóżka i nachyliłem się nad twarzą dziewczyny,następnie musnąłem jej usta... nie pomogło.Więc czas przystąpić do planu B który jest bardziej brutalny,zrzuciłem kołdrę,która okrywała ciało dziewczyny i zacząłem ją łaskotać,momentalnie otworzyła oczy,zdziwiłem się bo się nie śmiała,tylko : Kaszlała ? ona chyba się przeziębiła ..
-Niall! Niall! proszę Cię przestań ! - krzyczała
Natychmiast przestałem ją łaskotać,i ręką dotknąłem jej czoła,było bardzo rozpalone,jeszcze raz spojrzałem na dziewczynę,jej poliki były zarumienione,no i chyba z wyjazdy nici ...
-Neli,źle się czujesz?-zapytałem siadając na łóżku obok dziewczyny
-Jest mi strasznie zimno,wszystko mnie boli i nie mam siły.Ale nie przejmuj się to tylko przeziębienie-powiedziała próbując wymusić uśmiech,ale nie udało się jej i wyszedł z tego jakiś grymas
-CO?! o nie,przecież Ty możesz umrzeć ! Neli,ubieraj się jedziemy do szpitala! natychmiast !!! - krzyczałem jak opętany.
-Horan ! do cholery jasnej uspokój się ! przecież nic mi nie jest,to zwykła grypa ! ale jeśli tak Ci na tym zależy to zgoda,pojedziem7 do tego lekarza - powiedziała wstając z łóżka i wsuwając stopy w swoje cieplutkie kapcie.
No tak,pomyślałem (po raz kolejny) chyba przesadziłem,no ale co..wystraszyłem się,zadzwonię do Kai ona mi pomoże.Rozejrzałem się po pokoju,nie było już w nim Neli,pewnie poszła się ogarnąć. Wyciągnąłem mój telefon i wystukałem na dotykowej klawiaturze nr mojej siostry,który znałem na pamięć.
-Halo? - już po 2 sygnałach usłyszałem głos mojej siostry
-Hej Kaja,przepraszam że dzwonię tak wcześnie,ale Neli,ona chyba jest chora..-powiedziałem
-Jak to chora? Jakie objawy? - pytała siostra
-Hmm...jest bardzo rozpalona i ma kaszel,jak na razie tyle wiem-odpowiedziałem
-To może być przeziębienie,ale lepiej udajcie się do lekarza,on przepisze jej leki i na pewno za kilka dni Neli będzie już zdrowa-radziła Kaja
-Dziękuje,jesteś najlepszą siostrą na świecie-powiedziałem,a tak żeby było jej miło.
-Nie ma za co Niall,będę w domu dopiero jutro,ucałuj Neli ode mnie i życz jej powrotu do zdrowia,ja jestem jeszcze u Harrego,więc się nie martw,narazie- potem słyszałem już tylko pi-pi-pi ...
Dobra,więc teraz gdzie jest Neli? ŁAZIENKA ! - nie no Horan,przechodzisz dziś samego siebie,to chyba jakieś przesilenie wiosenne.A jednak ! myliłem się ,moja dziewczyna znajdowała się już w kuchni i zajadała sobie spokojnie naleśnika popijając sokiem pomarańczowym. Ubrana była w to , wyglądała jak zwykle uroczo i niewinnie - cała Neli.
-Kochanie,możesz mi powiedzieć co Ty robisz?- spytałem patrząc na nią.
-Nialler,weź mnie nie denerwuj co robi normalny człowiek kiedy już wstanie i się ogarnie ? JE ŚNIADANIE,ŚNIADANIE - przeliterować ?
No tak,jaki ze mnie idiota.Wzruszyłem ramionami i dosiadłem się do stołu,zabierając się na śniadanie.Jedliśmy w ciszy którą przerwała moja dziewczyna.
-Zapomniałam Ci podziękować za śniadanie,jest pyszne.Dziękuje Ci za to że się tak o mnie troszczysz-powiedziała i uśmiechnęła się,tym razem już szczerze.
-Nie ma za co,jesteś moją królewną,muszę się o Ciebie troszczyć.-odpowiedziałem
Po śniadaniu posprzątałem kuchnię i udaliśmy się do lekarza.Neli weszła do gabinetu a ja oczekiwałem na nią na poczekalni,nie wiem dlaczego ale cholernie się o nią bałem,jednak przypomniałem sobie rozmowę z Kają i trochę się uspokoiłem,po jakiś 15min. Neli wyszła z gabinetu.
-I co ? wszystko w porządku?-zapytałem z zmartwieniem w głosie,podnosząc moje szanowne cztery litery z krzesła.
-Taak,mówiłam Ci że to zwykłe przeziębienie,lekarz przepisał mi leki i przez jakiś tydzień kazał leżeć w łóżku-odpowiedziała.
Kamień spadł mi z serca,cieszę się że mam wolne,będę mógł się nią zająć i dopilnować żeby wyzdrowiała i nie wychodziła z łóżka..JUŻ JA O NIĄ ZADBAM.Udaliśmy się z powrotem do domu,Neli wzięła prysznic i przebrała się w piżamę,ja przygotowałem jej ciepłą herbatę oraz starannie zaścieliłem łóżko.Resztę dnia spędziliśmy w sypialni,gdzie oglądaliśmy różne filmy na laptopie,Neli mimo choroby ciągle się śmiała,zresztą ja lepszy nie byłem.Dostałem kilka razy o.p.r od dziewczyny że zarażę się od niej,jednak ja nie zwracałem na to uwagi,pasowało mi to żeby leżeć z nią całymi dniami w łóżku ... no tak MARZENIA.
_________________________________
Najdłuższy chyba rozdział xD rozpisałam się,ale miałam taką wenę że ... nie szłam dziś do szkoły ponieważ uszkodziłam sobie kostkę ostatnio na wf i nie mogę chodzić,od poniedziałku mam rekolekcje ; 3 aaaw <3 w końcu xD mam nadzieje że rozdział się podoba i przepraszam że tak długo nic nie dodawałam,jeśli czytasz to skomentuj , każdy kto pisze bloga chyba wie ile znaczy taki jeden komentarz ;) to tyle...
Pozdrawiam Natalia xx ;)

Rozdział IV

*3miesiące później*
Te 3miesiące były bardzo ciężkie,dla wszystkich.Dla Kai jak i dla pozostałej reszty ... niestety Kaja najbardziej cierpiała,po stracie dziecka.Nie mogła się pozbierać po tym co wydarzyło się,jej zdaniem nie zasługiwała już na życie,wielokrotnie próbowała odebrać sobie życie,i pewnie gdyby nie przyjaciele i brat którzy ciągle się nią opiekowali,nie byłoby jej już teraz na tym świecie.Jednak oni nie poddawali się,dziewczyna była pod stałą opieką psychiatry,co bardzo jej pomogło,jednak jak sama twierdzi to bliscy pomogli jej wyjść z tego dołka i dziękuje im za wszystko,ich życie powoli wraca do normy,a życie będzie ciągle będzie plotło im figle i nowe ciekawe przygody,które mam zamiar wam opisać w najbliższych rozdziałach, a teraz właśnie zabieram się za pisanie kolejnego.
*Perspektywa Neli*
Obudziłam się o 11:15,obróciłam się na drugi bok,a leżał tam mój blondas.Tak,mieszkam już od dwóch miesięcy w domu Kai i Nialla,mojej mamy i tak nie ma ciągle w domu,dlatego bezproblemowo zgodziła się abym zamieszkała z przyjaciółką i chłopakiem.
-Dlaczego mi się tak przyglądasz,co?-spytałam chłopaka,który wlepiał we mnie swoje lazurowe oczęta.
-Bo uwielbiam to robić,mówiłem Ci już że jesteś piękna?-powiedział podpierając głowę na ręku.
-Hmmm,no może raz,może dwa,trzy ... - droczyłam się z nim.
-No więc mówię Ci to po raz kolejny,jesteś najpiękniejszą dziewczyną na świecie,a drugą najpiękniejszą dziewczyną na świecie będzie nasza córeczka-powiedział i musnął moje usta.
-Córeczka powiadasz?Może w przyszłości ... - powiedziałam podnosząc się z łóżka.
Podeszłam do komody, w poszukiwaniu jakiegoś konkretnego zestawu na dziś,wyciągałam właśnie bluzkę gdy poczułam czyjeś dłonie które obejmują mnie w tali,i delikatne pocałunki które muskały moją szyję.
-Niall,możesz mi powiedzieć co Ty wyprawiasz?- zapytałam chichocząc pod nosem.
-Całuję moją dziewczynę,co nie można?-powiedział nie przerywając pocałunków.
-Kochanie,proszę Cię daj spokój,muszę się ubrać i iść na zakupy,za miesiąc zaczyna się szkoła-powiedziałam poważniejszym tonem
-No dobra,widzę że na prawdę nie mam dziś na co liczyć - powiedział zrezygnowany chłopak, po czym odwrócił się i usiadł na łóżku.Podeszłam do niego,i usiadłam na nim okrakiem,zaczęłam go namiętnie całować,ale po chwili oderwałam się od niego i cichutko się zaśmiałam.
-Ej ! dlaczego ? robisz to specjalnie ! Nawet nie wiesz jaką mam ochotę na ... - nie dokończył bo mu przerwałam.
-Na śniadanie,tak wiem...Dlatego zejdziesz teraz i zrobisz nam pyszne śniadanko,a ja w tym czasie zrobię poranną toaletę- powiedziałam uśmiechając się.
-Tak,tak...już idę...ale wieczorem nie dam Ci spokoju ! - podszedł do mnie i jeszcze raz musnął moje usta.
 Poszłam do łazienki,wzięłam zimny prysznic który dodał mi energii,dokładnie wytarłam moje ciało,delikatnym ręcznikiem i ubrałam się w to. Zeszłam na dół do kuchni,gdzie unosił się piękny zapach naleśników.Weszłam po ciuchu do pomieszczenia i objęłam Nialla w tali.
-Wiesz że Cię kocham , nie?- powiedziałam zabierając z talerza naleśnika który był już posmarowany masłem czekoladowym tak zwanym Nutellą.
-Tak,tak mówiłaś,też kocham Cię najmocniej na świecie,smakuje?- spytał Niall
-Tak,są pyszne,najpyszniejsze na świecie-powiedziałam śmiejąc się do blondyna.
-Cieszę się że Ci smakują,a teraz pozwól że Cię nakarmię-powiedział zbliżając się do mnie.Wziął naleśnika do ręki i specjalnie nie celował nim do moich ust,tylko celowo brudził mnie masłem po całej twarzy.
-I widzisz co narobiłeś ?! Jestem cała w czekoladzie ! - krzyczałam na blondasa
-Nie krzycz na mnie,tylko pozwól że ja się tym zajmę- powiedział i zaczął językiem zlizywać każdy brudny kawałek mojej twarzy.Nie powiem,podobało mi się to.Gdy już miałam "czystą twarz" jeszcze raz udałam się do łazienki i umyłam ją wodą.Potem posprzątałam z Niallem po śniadaniu,i resztę dnia spędziliśmy na wylegiwaniu się na kanapie,namiętnych całusach oraz oglądaniu komedii.Dzień zaliczam do bardzo udanych.
____________________________________________
No więc jest rozdział , było 10 komentarzy więc nie miałam wyjścia :P haha , ta dziewczyna na serio jest powalona , ale i tak jej dziękuje ;* nie chciałam opisywać wszystkiego,bo i tak w każdym rozdziale było by to samo,czyli Kaja próbująca odebrać sobie życie,itd. więc trochę to skróciłam ;) mam nadzieje że się podoba,ten rozdział dedykuję yeeaah : 3
pozdrawiam HoranowaN xx

OMG ...

tego to ja się nie spodziewałam ! : 3
nie sądziłam że ktoś będzie siedział i specjalnie dociągał do 10komentarzy żeby był kolejny rozdział , yeeaah :3 - boska jesteś :P kolejny rozdział z dedykiem dla Ciebie : * KOCHAM CIE i baaaardzo,baardzo dziękuje ;* jesteś wielka ;)

; c

Heej,nie chcę tego robić ale chyba muszę : c wejść na bloga jest coraz mniej ... z 10dziennie,komentarzy też za dużo nie ma,oczywiście są wierni czytelnicy,którzy stale komentują każdy rozdział,ale nie ma osób nowych : ( co bardzo mnie smuci ... Więc teraz będę was "szantażować" - pod ostatnim rozdziałem ma pojawić się 10komentarzy i dopiero dodam nowy rozdział, od 7 do 10 , bo tak to chyba nie ma sensu żebym dalej pisała,i zawieszę bloga : c Szkoda,ale cóż ...
Pozdrawiam HoranowaN xx

Rozdział XIII

*Perspektywa Neli*
Siedziałam z mamą i rozmawiałam z nią o jej pracy,opowiadała mi jak było w delegacji,pokazywała pamiątki jakie mi przywiozła z podróży.Tak,moja mama zawsze przywoziła mi pamiątki ze swoich delegacji,kochała podróże,a jej praca umożliwiała jej robić to co kocha.Podałam mamie obiad,który sama przygotowałam,mama stwierdziła że jest ze mnie dumna i że ma dla mnie jeszcze coś,bardziej wyjątkowego.
Czekałam z niecierpliwością aż moja rodzicielka dokończy posiłek,i pokaże mi niespodziankę.Patrzałam na mamę błagającym wzrokiem,ta chyba domyśliła się czego chcę,bo wstała od stołu i podeszła do jeszcze nie wypakowanej torby podróżnej.Wyjęła z niej niewielkie pudełeczko,które zdobiła kokardka.Podeszła do mnie po czym wręczyła mi prezent i powiedziała : Wiem ile on dla Ciebie znaczy,byłam teraz w Paryżu,więc postanowiłam dać wam coś z miasta miłości,uśmiechnęła się i ucałowała mój policzek.Kiedy tylko powiedziała że to prezent dla "nas" od razu wiedziałam że to coś dla mnie i Nialla.Otworzyłam pudełko,zamurowało mnie ... Znajdowała się w niej,srebrna bransoletka przy której było przyczepione serce z napisem  love,koło bransoletki leżał piękny złoty naszyjnik,w kształcie serca,a na nim pisało "forever".Wzruszyłam się,podbiegłam do rodzicielki ściskając ją mocno i dziękując za ten wspaniały prezent.Moje podziękowania przerwał dzwonek do drzwi,ukazał się nich mój ukochany Nialler.Ucałowałam go na przywitanie i zaprosiłam do środka.Chłopak zdjął swoje trampki w korytarzu,a następnie udałam się z nim do kuchni,aby zapoznać go z moją mamą.
-Mamo,chciałam Ci kogoś przedstawić-powiedziałam wchodząc do kuchni,trzymając za rękę Nialla który był chyba trochę wystraszony.
Mama podeszła do nas uśmiechając się szeroko i puszczając mi oczko.
-Mamo,to jest Niall mój chłopak,Niall to jest moja mama.-powiedziałam uśmiechnięta
Mama również się uśmiechnęła i uściskała Nialla.
-Miło mi panią poznać,obiecuję nigdy,ale to nigdy nie skrzywdzić pani córki-powiedział uśmiechnięty Niall
-Mam taką nadzieję-odpowiedziała rodzicielka
Pogadaliśmy jeszcze trochę z moją mamą,a potem udaliśmy się do mojego pokoju,chciałam dowiedzieć się o co chodzi chłopakowi,bo wiedziałam że coś go gryzie.
-Niall,powiesz mi o cho chodzi ? - zapytałam siadając na łóżku,poklepałam miejsce obok siebie,a chłopak grzecznie się przysiadł.
-Moja siostra...ona jest w ciąży-powiedział i rozpłakał się.
Nie mogłam nic innego zrobić,przytuliłam go do siebie i zaczęłam pocieszać.
-Niall,wiem że jest Ci z tym ciężko,ale zrozum to,ona też nie ma z tym łatwo,doskonale rozumiem że jest to dla Ciebie ogromny szok,ale pomyśl jak ona teraz się czuję ? Powinieneś ją teraz wspierać,bo tego teraz najbardziej potrzebuje,wsparcia najbliższych.-powiedziałam , muskając delikatnie jego czoło.
-Wiem że masz racje,ale ja po prostu się o nią martwię,jestem jej starszym bratem,ona zniszczyła sobie całą przyszłość ! co z nauką ? - powiedział cicho szlochając
-Nie martw się o to,Kaja to silna dziewczyna i razem z Harrym dadzą radę-uśmiechnęłam się,a teraz nie płacz już,proszę Cię.
-Dla Ciebie wszystko-powiedział i musnął moje usta.-Dziękuje Neli,jesteś najlepsza-dodał
-Nie ma za co,a teraz zaczekaj tu, mam coś dla Ciebie-podeszłam do komody i wyjęłam z niej pudełko.
-To prezent od mojej mamy,dla nas.Kupiła go w Paryżu-dodałam.Otworzyłam pudełko i podsunęłam je pod twarz Horana,temu zaszkliły się oczy,i uśmiechnął się szeroko.
-To jest piękne - powiedział wyciągając bransoletkę z pudełeczka,następnie założył ją u musnął moje usta.Wyjął z pudełeczka złoty naszyjnik i powiedział : -pozwolisz
-Jasne- odpowiedziałam
Nialler założył mi na szyję naszyjnik i znów zaczęliśmy się namiętnie całować,pocałunek przerwał dzwoniący telefon Nialla.Chłopak nie chętnie podniósł się z łóżka,wyjął urządzenie z kieszeni i przyłożył je do ucha.
-Tak,bratem,co?!,jak to?!czy ona żyje?!zaraz tam będę - krzyczał do słuchawki.
-Niall o co chodzi ?-zapytałam,energicznie podnosząc się z łóżka
-Neli,moja siostra,Kaja...ona,chciała odebrać sobie życie,jest teraz w szpitalu,gdyby chłopcy nie wyważyli drzwi pewnie teraz by już nie żyła,jej dziecko .. ono nie żyje - powiedział i zaczął płakać jak dziecko,po chwili i ja zaczęłam głośno płakać,dlaczego ono?muszę jak najszybciej jechać do Kaji.
-Niall,chodź musimy do niej jechać-powiedziałam szlochając.Zeszliśmy na dół,powiedziałam mamie że jadę do szpitala,do siostry Nialla,a mojej przyjaciółki która poroniła i że resztę opowiem jej potem.Wzięliśmy samochód mamy,nie mogliśmy czekać na taxi.Horan usiadł za kierownicą a ja siedziałam na miejscu pasażera,jechaliśmy w ciszy,ja tylko pociągałam nosem,ponieważ wciąż płakałam.Po kilku minutach byliśmy na miejscu,ponieważ Niall jechał bardzo szybko.Wyskoczyliśmy z samochodu,i biegliśmy w stronę szpitala,przy recepcji zapytaliśmy się gdzie leży Kaja Horan,i że jesteśmy jej rodziną.Kobieta podała nam numer sali czyli 69 a my udaliśmy się do niej pędem.Przy sali siedział zapłakany Harry który trzymał twarz schowaną w dłoniach,reszta chłopców siedziała załamana przez salą,mieli dosłownie łzy w oczach ...
CDN...
______________________
Tak wiem , kijowy jest,no ale cóż ;c lepszy taki niż wcale,przepraszam że tak długo,ale ostatnio jestem bardzo zajęta.Jak myślicie,jak dalej potoczą się losy Kai ? dziewczyna się załamie po stracie dziecka? czy jednak będzie silna i jej życie wróci do normy ? ;)
pozdrawiam HoranowaN xx ;)